Coming-out
Coming-out gaat over het moment waarop mensen naar anderen uitkomen voor een eigen seksuele oriëntatie en/of genderidentiteit en/of geslachtskenmerken. Het is synoniem voor ‘uit de kast’ komen. Heteroseksuele en cisgender (niet transgender) mensen doen dit meestal niet, omdat vaak verondersteld wordt dat iemand hetero en cisgender is. Maar voor lhbti+ mensen is dit soms nodig, omdat ze anders op een verkeerde manier gezien blijven worden. Sommige mensen laten dit voorzichtig merken, terwijl anderen het openlijk vertellen.
Niet iedereen wil of kiest voor een coming-out. Het is belangrijk dat je altijd zelf kan kiezen voor een coming-out of niet, en niet door anderen gedwongen wordt.
Een coming-out is niet in één keer klaar. In ieder sociaal contact, steeds wanneer je iemand ontmoet of in een nieuwe sociale situatie terechtkomt, moet je opnieuw kiezen of je ‘uit de kast’ wilt komen of niet.
Wanneer jongeren bij zichzelf ontdekken dat ze homo- of biseksuele gevoelens hebben dan duurt het
gemiddeld nog drie jaar voordat ze daarover open zijn naar iemand anders (SCP 2015).
Bijna een op de vier jongens en een op de vijf meisjes vertelt aan niemand dat zij (ook) op mensen van de eigen sekse valt (SCP 2015). Van 32% van de LHB leerlingen op de middelbare school weet niemand op school van hun seksuele voorkeur en bij bijna een kwart weet maar één iemand of een paar leerlingen ervan (SCP 2015). Van de transgender personen die thuis wonen bij hun ouders (jongeren en volwassenen) is 62 procent ‘uit de kast’ naar de ouders en leeft thuis volgens de eigen genderidentiteit (SCP 2012).
Een coming-out is de eerste keer vaak spannend voor iemand, zeker als niet duidelijk is of de ander positief zal reageren. Als iemand vaker een coming-out doet, het eigen LHBTI+ zijn vanzelfsprekend vindt en positieve reacties verwacht, dan kan die persoon dit ook gewoon tussendoor laten vallen.
De meeste leerlingen zeggen dat je op school beter niet uit de kast kunt komen. Op de vraag ‘Kan iemand op jouw school eerlijk vertellen dat hij of zij homoseksueel is?’ antwoordt slechts 22 procent dat iemand dat tegen iedereen op school zou kunnen vertellen. Ongeveer drie op de tien scholieren vindt dat leerlingen die (ook) op hetzelfde geslacht vallen, dit beter niet kunnen vertellen in de klas.
Hetero leerlingen zijn ambivalent over openheid naar anderen. Zij hechten veel belang aan authenticiteit: iemand die echt zichzelf is, dwingt respect af. Maar tegelijkertijd moeten jongeren zich wel houden aan gendernormen. Homo jongens die zich vrouwelijk gedragen, of die zich na hun coming-out anders gaan uiten, kunnen door leerlingen als ‘nep’ of niet zichzelf gezien worden.
Het openlijk delen van persoonlijke gevoelens en ervaringen met vrienden tijdens face-to-face ontmoetingen kan een positieve rol spelen voor jongeren die zich aangetrokken voelen tot personen van dezelfde sekse: deze jongeren hebben minder last van angst en depressie dan jongeren die niet hun gevoelens delen (Kaufman, et al. 2015).
Vragen van leerlingen over coming-out
Leerlingen onder de 12 jaar:
- Wat is een coming-out?
- Hoe doe je een coming-out?
Leerlingen boven de 12 jaar:
- Hoe moet je reageren als een goede vriend of vriendin een coming-out doet? Wat kan je wel en niet zeggen?
- Ik wil mijn ouders laten weten dat ik lhbti+ ben, maar ik durf het niet. Hoe kan ik het ze laten weten zonder het ze te vertellen?
Lesgeven over
Zie ook Onderwerp seksuele diversiteit
Tips over
Zie ook Onderwerp seksuele diversiteit